WITHOUT BORDERS: BARTOK - ENESCU

Beschrijving

Tegen het einde van de 19e eeuw kregen verschillende componisten een nieuwe belangstelling voor volksmuziek. Volksmelodieën, of imitaties daarvan, waren voorheen vooral gebruikt om 'couleur locale' te geven of om nationalistische sentimenten aan te wakkeren, maar werden nu gezien als een middel om de kunstmuziek zelf nieuw leven in te blazen en nieuwe mogelijkheden te bieden op het gebied van ritme en harmonie, maar ook melodie. In de voorhoede van deze ontwikkeling stond Béla Bartók, die het gebruik van folkloristische elementen ook beschouwde als een middel om grenzen te overschrijden - om een 'broederschap van volkeren' te bereiken. Voor zijn nieuwe recital heeft Can Çakmur een programma samengesteld waarin vier componisten hun verschillende reacties op volksmuziek naast elkaar zetten. Bartóks Pianosonate wordt gevolgd door Passacaglia, Intermezzo e Fuga waarmee Dimitri Mitropoulos een duidelijke breuk maakte met vroegere werken in een meer nationalistische geest. Daarna komt Çakmurs landgenoot, de Turkse componist Ahmed Adnan Saygun, die in 1936 Bartók vergezelde op een veldtocht in Turkije om muziek te verzamelen. Zijn Pianosonate werd echter zo'n vijftig jaar later gecomponeerd en verwijst vooral op theoretisch niveau naar de volksmuziek. Afsluiter van dit album is George Enescu's Pianosonate nr. 3 in D-groot, die Çakmur in zijn eigen liner notes omschrijft als 'een natuurlijke affiniteit met het dorp uitstralen, zonder de compositorische waarde van het werk op te offeren'.