TURNER: 6 LESSONS FOR THE HAPRSICHORD (LONDON, 1756)

Beschrijving

De Zes Lessons voor klavecimbel van Elizabeth Turner, gepubliceerd in 1756, het jaar van haar dood, is een belangrijke bijdrage aan de 18e-eeuwse klaviermuziek en weerspiegelt de stilistische kenmerken van die tijd. Er is weinig bekend over Turner zelf, maar haar werk is een van de weinige klavecimbelverzamelingen van een vrouwelijke componist uit die tijd, waardoor het een waardevol historisch artefact is. De Six Lessons zijn gestructureerd als suites, elk bestaande uit meerdere korte delen, zoals menuetten en gigues, die populaire dansvormen waren in barokmuziek. Turners composities vertonen een mix van Franse en Italiaanse invloeden, die veel voorkwamen in de Engelse klavecimbelmuziek van die periode. De stukken worden gekenmerkt door hun elegante melodische lijnen en versieringen, typisch voor de Franse stijl, naast een ritmische vitaliteit die doet denken aan Italiaanse praktijken. De werken zijn toegankelijk voor amateur-uitvoerders, wat suggereert dat ze eerder bedoeld waren voor huiselijk musiceren dan voor professionele concerten. De Six Lessons bieden inzicht in de muzikale smaak en huiselijke amusementspraktijken van het 18e-eeuwse Engeland, in het bijzonder voor vrouwen, die vaak werden aangemoedigd om klavierinstrumenten te leren. Turners werk is een zeldzaam voorbeeld van een gepubliceerde vrouwelijke componist in een door mannen gedomineerd vakgebied. Costanza Leuzzi, een leerlinge van Roberto Loreggian, schreef een proefschrift over het leven en werk van Elizabeth Turner. Om de muziek van Turner nieuw leven in te blazen, richtte Costanza ook een ensemble van jonge musici op en geeft ze concerten waar ze de muzikale uitvoering combineert met het vertellen van het leven van de Engelse componist. De interesse in onbekende auteurs en vergeten muzikale literatuur is de belangrijkste focus van Costanza's muzikale carrière, die erop gericht is verloren meesterwerken te delen die het verdienen om in onze tijd herontdekt te worden.