The Toccatas, Bwv 910-916

Beschrijving

Er is weinig bekend over de herkomst van de zeven Toccata's van J.S. Bach (BWV?910-916) of over het gebruik ervan. Er wordt aangenomen dat ze voor 1717, oftewel voor het einde van Bachs Weimar-periode, zijn geschreven. Alhoewel, het zou ook goed mogelijk kunnen zijn dat enkele van deze werken tien jaar eerder zijn opgesteld. De Toccata's worden meestal uitgevoerd op klavecimbel of piano, maar ook al zijn de Toccata’s bedoeld om alleen door de handen te worden bespeeld en roepen ze geen pedaalpartijen op, ze zijn ook af en toe op het orgel te horen. Qua stijl zijn het voorbeelden van de zogenaamde stylus phantasticus 'de meest vrije en onbelemmerde manier van componeren' en behoren ze tot de Noord-Duitse orgeltraditie van het einde van de 17de eeuw. Elk stuk bestaat uit verschillende afzonderlijke en contrasterende delen, die strikte contrapunten en fugatische passages verweven met vrij rapsodisch materiaal, en als zodanig verschillen de toccata's van het tweedelige prelude-en-fuga-formaat waarop Bach later zijn eigen, onuitwisbare stempel zou drukken. Met deze opname neemt Masaaki Suzuki enkele van de vroegste van Bachs bestaande klavecimbelcomposities over, na het uitbrengen van bejubelde opnames van een groot aantal latere werken, van de tweedelige Inventions tot de twee boeken van de Wohltemperierte Clavier. Maar hij brengt ook zijn ervaring in het uitvoeren van de muziek van Bachs Noord-Duitse voorgangers, zoals Buxtehude (BIS-1809) en Nicolaus Bruhns.