TCHAIKOVSKY: SERENADE FOR STRINGS, OP. 48

Beschrijving

Het middelpunt van dit Tsjaikovski programma is de beroemde Serenade voor Strijkers op. 48. Het werd gecomponeerd in september en oktober 1880, vrij en zonder opdracht, een reactie - zo schreef Tsjaikovski aan zijn beschermvrouwe, Nadezdha von Meck - op het feit dat hij zich 'enigszins rusteloos en onwel' voelde. Hij zei dat de Serenade voortkwam uit een aangeboren impuls 'de vrijheid te hebben om te denken', zoals hij schreef, en aan zijn uitgever Jurgenson: 'Ik hou vreselijk van deze Serenade...' De première vond plaats tijdens een verrassingsconcert voor Tsjaikovski eind 1880 in het conservatorium van Moskou - het orkest bestond uit studenten en professionals - en was het jaar daarop voor het eerst in het openbaar te horen, sindsdien is het misschien wel het populairste van alle werken voor strijkorkest geworden. Vooral de Wals verwierf bekendheid als "Music for the Millions". De andere werken op deze schijf bevatten enkele zeldzaamheden: het Melodrama Sneeuwmeisje Op.12, het Strijkkwartet Op posth. in Bes-klein bewerkt door Nikolai Brucher, Elegie ter nagedachtenis van J. Samarin, en het Strijkkwartet Op.30 - III. Andante Funebre e Doloroso, gearrangeerd door Alexander Glazunov. Het Baltisch Kamerorkest bestaat uit solisten van het Filharmonisch Orkest van Sint-Petersburg en werd begin 2000 opgericht door de dirigent Emmanuel Leducq-Barôme en de violist Lev Klychkov. De gestage opmars van dirigent Emmanuel Leducq-Barôme heeft de kwaliteiten aangetoond van deze uitzonderlijk begaafde musicus, die op 21-jarige leeftijd werd toegelaten tot de klas van dirigent Mariss Jansons aan het conservatorium van Sint-Petersburg. Emmanuel sloot er zijn studies af bij de legendarische pedagoog Ilya Musin. Hun Richard Strauss CD kreeg een Gramophone Editor's Choice: "Zelden ben ik zo ontroerd geweest door Strauss' 'Studie voor 23 strijkers solo' ... als bij het beluisteren van deze rijkelijk van textuur voorziene opname door het Baltisch Kamerorkest. Hoewel de gekozen tempi betrekkelijk breed zijn, houdt Emmanuel Leducq-Barôme je op het puntje van je stoel, voornamelijk door het bereiken van maximale spanning op het hoogtepunt van elke frase ...".