Symphonies Nos 1 & 2

Beschrijving

Op 21-jarige leeftijd schreef Leonard Bernstein wat hij beschreef als een 'Hebreeuws lied' aan de hand van een tekst uit de Klaagliederen van Jeremia. Drie jaar later werd het lied het laatste deel van zijn Symfonie nr. 1 en in januari 1944 dirigeerde Bernstein zelf de première van het werk. Wat betreurd wordt is de verwoesting van Jeruzalem in 586 voor Christus, maar volgens de componist wilde hij vooral de 'emotionele kwaliteit' van de tekst overbrengen. Het eerste deel wil dus de intensiteit van de smeekbeden van de profeet evenaren, terwijl het scherzo een algemeen gevoel van de verwoesting en chaos geeft. Het derde deel is van nature meer literair: de kreet van Jeremia, terwijl hij rouwt om zijn geliefde Jeruzalem. In de loop van de volgende jaren nam Bernstein's carrière als dirigent een vlucht, terwijl de musical On the Town steeds bekender wed op Broadway. Tegen het einde van de jaren veertig keerde hij echter terug naar het symfonische genre en opnieuw met een extra-muzikale bezieling. W.H. Auden's gedicht ‘The Age of Anxiety’ speelt zich af tijdens de onlangs afgesloten oorlog en valt, net als de symfonie, uiteen in zes delen waarin vier personages hun angsten, hoop en de zoektocht naar betekenis en identiteit uitdrukken. Bernstein koos ervoor om alle vier de personages uit te beelden via één enkel instrument, de piano, maar hij wilde het werk niet bestempelen als een pianoconcerto. Het instrument komt echter wel op verschillende plaatsen naar voren en in een van de laatste delen levert Bernstein het aantoonbaar, meest uitbundige en ritmisch wervelende vertoon van pianoschriftuur in de symfonische literatuur. Hiervoor hebben Christian Lindberg en het Arctic Philharmonic de hulp ingeroepen van Roland Pöntinen, terwijl Anna Larsson de solist is in Jeremiah.