IVES & GANDER: PIANO WORKS

Beschrijving

Van de twee grote pianosonates die Charles Ives componeerde, is No. 2 ('de Concord Sonate') veruit de bekendste, en overschaduwt zijn tegenhanger. De Eerste Pianosonate is echter vergelijkbaar ambitieus, en met een speelduur van meer dan 40 minuten, even uitgestrekt. Zoals veel werken van Ives had het een lange draagtijd, beginnend in 1901 en met aanvullingen en revisies tot ver in de jaren 1920. In tegenstelling tot de Concord voorzag Ives het werk niet van een expliciet programma, maar schreef hij dat het 'vooral ging over het buitenleven in Connecticut-dorpen in de jaren 1880 en 90'. Dit kan tot op zekere hoogte de diverse ontleningen aan hymnen verklaren, maar ook New York City, waar Ives woonde, heeft een duidelijk stempel gedrukt met een liberaal gebruik van ragtime ritmes. Ives componeerde een derde 'sonate' voor de piano, de zogenaamde Three-Page Sonata, gegoten in drie korte maar uitdagende delen. De twee werken zijn beide opgenomen op deze opname door Joonas Ahonen, die de Concord Sonata in 2017 uitbracht met lovende kritieken, waarbij het Franse tijdschrift Classica "zijn jeugdige onstuimigheid en technische bekwaamheid" prees. Ives' sonates omlijsten het derde werk op het album, het Peter Parker van de Oostenrijkse componist Bernhard Gander uit 2004. Het is het alter ego van de superheld Spider-Man dat zijn naam heeft geleend aan Gander's zeer virtuoze en originele pianowerk, dat een panorama presenteert van de bewegingspatronen van de superheld, getransformeerd in muziek.