Dubugnon: Klavieriana and Chamber Syphonies 1-2

Beschrijving

De Zwitserse componist Richard Dubugnon, geboren in 1968, schrijft muziek die wordt omschreven als "gedreven door een speelse moderne sensibiliteit" (New York Times). Zijn oeuvre omvat alle genres, van solostukken tot grote orkestwerken, zoals de Helvetia Symphony, voor dezelfde formatie geschreven als Stravinsky's Rite of Spring. Hij heeft echter ook voor kleinere orkesten geschreven, en deze cd wordt omlijst door zijn twee kamersymfonieën. Kamersymfonie nr. 1 werd gecomponeerd in 2013, en in zijn begeleidende notities geeft de componist toe dat hij beïnvloed is door Arnold Schönberg en Franz Schreker, en ook door Olivier Messiaen: "als gepassioneerde gebaren het decadente Wenen van het begin van de 20e eeuw oproepen, blijft de algemene harmonische kleur vrij "Frans" ... Zwitserland ligt tenslotte halverwege Wenen en Parijs. De aanvankelijke inspiratie voor Kamersymfonie nr. 2 (2017) was daarentegen een glas-in-loodpaneel uit 1658 ter herdenking van de eerste leden van Musikkollegium Winterthur. Dubugnon creëert een chaconne op basis van de kleuren van het gebrandschilderde glas, maar verwerkt ook een Bach-fragment als toespeling op een verwijzing op het paneel naar Psalm 150. Deze elementen worden op verschillende manieren gebruikt in het stuk, dat eindigt in een groot accelerando. Omlijst door de symfonieën is er het concerto Klaveriana voor piano, orkest en obbligato celesta. Met een breed scala aan pianotechnieken, is het concerto ongebruikelijk omdat het een belangrijke rol bevat voor de celesta, die fungeert als een mysterieuze reflectie van de piano. Het album is een primeur op BIS van Musikkollegium Winterthur onder leiding van dirigent Thomas Zehetmair, met Noriko Ogawa als soliste in Klaveriana.