DE LANGE: REQUIEM

Beschrijving

Daniel de Lange (1841-1918) werd geboren in een Rotterdamse familie van musici. Zijn vader, Samuel de Lange, was organist van de Laurenskerk in de stad, van wie Daniël les kreeg op piano en orgel. Op veertienjarige leeftijd vertrok De Lange naar Brussel, waar hij zijn muzikale opleiding voortzette. Drie jaar later, in 1858, vestigde hij zich voor korte tijd in Wenen, waar hij zich met enthousiasme in het muzikale leven van de stad stortte. In 1865 vestigde hij zich in Parijs, waar hij kerkorganist werd. In deze functie was hij onder meer verantwoordelijk voor het dirigeren van het koor, het zingen van koralen en het uitvoeren van oratoria. In 1871 keerde hij terug naar Amsterdam, waar hij een van de oprichters van het Conservatorium was. Sterk geïnteresseerd in Musicologie en Muziekgeschiedenis vormde hij een a capella koor dat vocale werken uit de Renaissance uitvoerde. Het Requiem (1868) kan beschouwd worden als een monument van de negentiende-eeuwse a cappella koormuziek. Het werk is geschreven voor twee vierstemmige koren en twee vierstemmige solistenensembles (bestaande uit sopraan, alt, tenor en bas) en lijkt een afspiegeling te zijn van de koorpraktijk van de late zestiende en vroege zeventiende eeuw. Het muzikale idioom was echter geheel nieuw voor zijn tijd en is duidelijk doordrongen van de persoonlijke toets van de componist, die een breed scala aan expressieve kwaliteiten en stemmingen biedt, waardoor de tekstuitbeelding buitengewoon suggestief is. Ook Motetten van Julius Röntgen, geschreven voor de Thomaskirche in Leipzig, zijn in het programma opgenomen. Uitgevoerd door het Nederlands Kamerkoor, een van de top vocale ensembles van de wereld, hier onder leiding van Uwe Gronostay.
Een belangrijke heruitgave van het NM Classics label, hét label voor klassieke muziek uit Nederland.