RESPIGHI: CREPUSCOLO: SONGS

Beschrijving

Crepuscolo is het laatste lied in Ottorino Respighi's liederencyclus Deità silvane ('bosgodheden'), maar als albumtitel staat het ook voor de schemering tijdens het interbellum van alles waar Respighi voor stond, toen verschillende trends zoals atonaliteit, piekerig neoclassicisme en futurisme opbloeiden. Als reactie op deze ontwikkelingen ondertekende Respighi in 1932 een beroemd manifest waarin hij opriep tot muziek met een 'menselijke inhoud', iets wat zijn liederen zeker waarmaken. Zoals Elsa Respighi, de vrouw van de componist, ooit zei, is het aan zijn liederen dat hij 'de verborgen geheimen van zijn hart toevertrouwt, wanneer hij zijn ziel vrij laat zingen'. Van L'ultima ebbrezza, gecomponeerd toen Respighi nog maar 17 jaar oud was, tot de Four Scottish Songs uit 1924, getuigen de hier opgenomen liederen van de verscheidenheid van zijn muzikale interesses, invloeden en stijlen, en zijn ze afwisselend lyrisch opera-, expressionistisch, impressionistisch of symbolistisch. Respighi's liefde voor de Renaissance komt ook tot uiting in de Cinque canti all'antica, bewerkingen van dichters waaronder Boccaccio. Timothy Fallon en Ammiel Bushakevitz brachten eerder een Liszt-recital uit dat in Gramophone als 'superb' werd omschreven. Nu hebben ze een gevarieerd programma samengesteld dat zowel drie complete groepen omvat als een selectie van individuele liederen, waaronder Respighi's meest populaire liederen (Nebbie, Stornellatrice) en minder bekende.