Brahms: Trio, Op. 114 & Sonatas, Op. 120

Beschrijving

Brahms' Trio op.114, oorspronkelijk bedoeld voor klarinet (net als de twee Sonates op.120), wordt hier gepresenteerd in de versie met altviool: "Zoals alle werken van Brahms is ook dit trio een vocaal, melodisch stuk. En de altviool is misschien wel het instrument van het strijkkwartet dat het dichtst bij de menselijke stem komt', zegt altviolist Miguel Da Silva. 'Deze versie met altviool verplicht mij als cellist om anders te luisteren: onze twee snaarinstrumenten moeten samen "ademen" en hun articulatie op elkaar afstemmen', vervolgt Xavier Phillips. Deze drie werken uit de late carrière van Brahms getuigen van zijn moderniteit: "Brahms werd vaak beschouwd als een klassieke componist die ongevoelig was voor moderniteit, de hoeder van een zekere traditie", zegt pianist François-Frédéric Guy, die het met Schönberg eens is dat hij integendeel zeer vernieuwend was: "We hebben in het trio een mooi voorbeeld van de buitengewone moderniteit van zijn combinaties van ritme en klankkleur: hij is een totale vernieuwer.