BEETHOVEN: VIOLIN SONATAS 3

Beschrijving

Eerdere afleveringen van de Beethovensonatecyclus van Frank Peter Zimmermann en Martin Helmchen zijn alom geprezen. De albums werden omschreven als 'conversations by a perfect instrumental pairing' in BBC Music Magazine en kregen respectievelijk een Choc in Classica en de aanbeveling van de Duitse website klassik.com. Dit derde en laatste deel bundelt Beethovens laatste drie werken in het genre, gecomponeerd tussen 1801 en 1812. Het middelpunt is de negende sonate, de befaamde 'Kreutzer Sonate'. Op de titelpagina van de eerste druk werd de sonate beschreven als "geschreven in een zeer concertante stijl" en inderdaad overtreft ze alles wat voordien in het genre geschreven was, zowel qua omvang als qua technische en compositorische complexiteit. Ze wordt voorafgegaan door de lichtere Sonate nr. 8 in G-groot, waarin ideeën en motieven elkaar opjagen tot het einde van de wervelende finale. Eveneens in G-groot sluit Beethovens tiende en laatste vioolsonate het album af. Deze werd bijna tien jaar na de Kreutzer gecomponeerd, en is minder spectaculair. In artistiek opzicht is het echter geen stap terug: drama en heroïek worden ingeruild voor zangerige intimiteit, en het is eerder een van de werken waarmee Beethoven zich bevrijdde van de depressie waarin hij terecht was gekomen nadat hij afstand had gedaan van zijn 'Onsterfelijke geliefde'.